Γολγοθάς, το βόλεϊ στα νησιά

 

Πολλές δυσκολίες αντιμετωπίζει το βόλεϊ στα νησιά της Ελλάδας.


Χρόνο με το χρόνο τα προβλήματα μεγαλώνουν και οι ομάδες των νησιών παλεύουν να ορθοποδήσουν. Είναι δύσκολο πραγματικά ακόμα και να βρεις αθλητές να αγωνιστούν στα νησιά καθώς οι ακαδημίες δε μπορούν να βγάλουν ικανό αριθμό καλών αθλητών για να στελεχώσουν τις ομάδες.

Σα να μην έφταναν τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα λόγω των μετακινήσεων, η έλλειψη αθλητών, έχουν να αντιμετωπίσουν και την αδυναμία να κάνουν σωστές προετοιμασίες για να είναι έτοιμες όταν ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα.

Τα περισσότερα νησιά καταφέρνουν να αναδείξουν μια καλή ομάδα και οι άλλες βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει πλήρης αδυναμία διεξαγωγής καλών φιλικών αγώνων. Έρχεται ο Οκτώβριος και οι ομάδες είναι εντελώς εκτός φόρμας παρόλο που έχουν ξεκινήσει προπονήσεις από 20 Αυγούστου οι περισσότερες. Περνάνε πολλές φορές μήνες ώσπου να «δεθούν» οι παίκτες μεταξύ τους ώστε να αρχίσουν να παρουσιάσουν ένα καλό και ανταγωνιστικό σύνολο και δυστυχώς κάποιες δε το καταφέρνουν καθόλου έστω κι αν οι παίκτες είναι αρκετά ικανοί και ταλαντούχοι κι έχουν έρθει με περγαμηνές.

Πολλά τα προβλήματα πραγματικά, και μερικές καταφεύγουν σε λύσεις του ποδαριού αλλά απαραίτητες για να επιβιώσουν στην κατηγορία. Πολλές έχουν 2 ρόστερ, μια 7άδα για το νησί, μια 7άδα για την Αττική και τις τριγύρω περιοχές, άλλες πληρώνουν παίκτες για το Σαββατοκύριακο, να έρθουν να κάνουν μια προπόνηση να αγωνιστούν για μια αγωνιστική. Έτσι, κουτσά-στραβά «βολεύουν» τη χρονιά και άντε πάλι του χρόνου φτου κι από την αρχή, ο Μαραθώνιος για να βρεθούν παίκτες, χρήματα για τα ταξίδια και κυρίως μεγάλα «τσουβάλια» αντοχής και υπομονής.

{module OMRON IN} Έτσι είναι οι χρονιές για τις περισσότερες ομάδες των νησιών μας που έχουν σταματήσει από καιρό να παράγουν μεγάλους αθλητές γιατί το παιδί στο νησί όσο ταλέντο και να έχει δε θα μπορέσει ποτέ το αναπτύξει όσο πρέπει, δε θα μπορέσει ποτέ να βιώσει τις κατάλληλες εμπειρίες ακόμα κι αν έχει τον καλύτερο προπονητή, για να ξεχωρίσει σαν έφηβος και σαν ενήλικας.

Τι μπορεί να γίνει για όλη αυτή την κατάσταση; Ίσως η ενδυνάμωση των ακαδημιών να είναι το κλειδί, αλλά ακαδημίες που είναι πιο συγκεντρωτικές καθώς δεν εξυπηρετεί σε τίποτα να έχει ένα νησί 3 ομάδες και 3 ακαδημίες, ίσως μια κοινή ακαδημία ή μια ομάδα-ακαδημία να βοηθούσε περισσότερο στην παραγωγή αθλητών που θα τροφοδοτούσε τις ομάδες του νησιού αποκλειστικά. Η έλευση ενός πολύ έμπειρου προπονητή και εξειδικευμένου στις νεαρές ηλικίες στο νησί που θα συγκέντρωνε αυτά τα παιδιά θα βοηθούσε πραγματικά περισσότερο. Αυτά όμως δε μπορούν να γίνουν άμεσα αλλά σε βάθος χρόνου και με σταθερά βήματα η προώθηση των νεαρών αθλητών στις «μεγάλες» ομάδες θα βοηθήσει να λυθούν αρκετά από τα προβλήματα. Απαιτείται υπομονή και καλός σχεδιασμός.