Προειδοποίηση
  • JFolder: :files: Η διαδρομή δεν καταλήγει σε φάκελο. Διαδρομή: [ROOT]/images/New_Site/2016-2017/AFIEROMATA/OROLOGAS
Σημείωση
  • There was a problem rendering your image gallery. Please make sure that the folder you are using in the Simple Image Gallery plugin tags exists and contains valid image files. The plugin could not locate the folder:

Ωρολογάς: Ένα όνομα με δύο βολεϊκές ιστορίες (PHOTOS)

Χρόνια γεμάτα βόλεϊ. Χρόνια γεμάτα εμπειρίες, νίκες, ήττες, χαρές και απογοητεύσεις.

Ένα χάρτη σταθερής πορείας από τα 14 χρόνια του ως σήμερα έχει «σχεδιάσει» ο Δημήτρης Ωρολογάς και συνεχίζει.

Σίγουρα ο πολύπειρος άσος και αρχηγός του Άρη μόνο ευχαριστημένος θα μπορούσε να είναι από αυτή την πορεία που του έδωσε πολλά.

Γιός του παλαίμαχου αθλητή του Άρη, Τάσου Ωρολογά, ο Δημήτρης μπήκε από νωρίς στα δύσκολα καθώς ο πατέρας του δε τον άφηνε «σε χλωρό κλαρί» προκειμένου να φτάσει στις δυνατότητές του.

Δείτε όμως τι είπε στο Greekvolley για την καριέρα του και άλλα που θα ήθελαν πολλοί να ξέρουν ο ακραίος του Άρη.

Η πορεία στο βόλεϊ

«Ξεκίνησα το βόλεϊ το 1996 σε ηλικία 14 ετών, στις Ακαδημίες του Άρη μετά από προτροπή του πατέρα μου. Ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής αλλά ο πατέρας μου επέμενε να παίξω βόλεϊ καθώς κι ο ίδιος ήταν αθλητής του βόλεϊ στο παρελθόν. Είδε ότι είχα ταλέντο στο βόλεϊ και προοπτικές και με έγραψε στις ακαδημίες της ομάδας. Στον έμεινα ως το 2004 παίζοντας παμπαιδικό (πήρα πρωτάθλημα), παιδικό, εφηβικό και φυσικά ανδρικό. Στη συνέχεια πήγα μια χρονιά στον ΠΑΟΚ, με τον οποίο κατέκτησα την 4η θέση στο πρωτάθλημα και πήγαμε στο CEV Cup. Την επόμενη χρονιά γύρισα στον Άρη για να τον βοηθήσω να ανέβει κατηγορία το 2005-2006 πράγμα που πετύχαμε, στη συνέχεια πήγα ξανά στον ΠΑΟΚ ως το 2012. Το 2006-2007 πετύχαμε νωρίς τους στόχους μας που ήταν το πλασάρισμα στην 4άδα, το 2010-2011 πάλι κάναμε καλή χρονιά. Το 2012-2013 γύρισα ξανά στον Άρη και πήραμε την 6η θέση. Την αμέσως επόμενη χρονιά πήρα την πρώτη μεταγραφή εκτός Θεσσαλονίκης καθώς συμφώνησα με τον ΣΦΠ Χανίων».

Μίλησέ μας για την χρονιά στα Χανιά, για ποιο λόγο άφησες τη Θεσσαλονίκη για την Κρήτη;

"Ο λόγος ήταν οικονομικός καθώς μου έγινε μια πολύ καλή προσφορά και τα Χανιά εκείνη τη σεζόν είχαν στόχο την άνοδο στην Α1 κι ήταν κάτι που με ενδιέφερε. "

Για ποιο λόγο τα Χανιά παρόλο που ήταν από τα φαβορί δεν κατάφεραν το στόχο τους;

«Ο σχεδιασμός της ομάδας είχε γίνει λάθος εξ αρχής και αυτό στοίχισε τελικά στην ομάδα. Από την αρχή η ομάδα βασίστηκε σε μια 6άδα χωρίς αλλαγές πράγμα που δεν ήταν σωστή επιλογή. Καμιά φορά δεν είναι αρκετό για την άνοδο να παίρνει μια ομάδα 2-3 παίκτες καλούς πρέπει να γίνεται καλύτερος σχεδιασμός. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, ήρθε γρήγορα η κούραση στη βασική ομάδα και μάλιστα την πιο ακατάλληλη στιγμή, στα πλέι οφ, η ομάδα ήταν ήδη αρκετά κουρασμένη και δε μπόρεσε να αποδώσει αυτό που μπορούσε. Ένας άλλος παράγοντας που στοίχισε κατά τη γνώμη μου την άνοδο ήταν η προετοιμασία της ομάδας. Τα Χανιά, όπως και κάθε άλλη νησιώτικη ομάδα, δεν έχουν τις επιλογές των άλλων ομάδων, καθώς γίνονται πολύ λίγα φιλικά παιχνίδια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μπούμε αργά στο παιχνίδι του πρωταθλήματος και είχε ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος ώσπου να βρούμε το ρυθμό μας, ακόμα και λίγο πριν τα μπαράζ όταν οι άλλες ομάδες έκαναν φιλικά εμείς δεν είχαμε κάνει όσα ήταν απαραίτητα».

Ήταν θετική ή αρνητική για σένα η χρονιά στα Χανιά;

Για μένα ήταν θετική, προσωπικά είχα κάνει πολύ καλή σεζόν. Για την ομάδα δε μπορώ να πω πως ήταν κακή η χρονιά. Όταν ξεκίνησε δεν την ήξερε σχεδόν κανείς έξω από την Κρήτη κι έφτασε να μιλάνε όλοι γι’ αυτήν. Απλά, έχασε το στόχο της την τελευταία στιγμή».

Στη συνέχεια πήγες στην ΑΕΚ. Πήγες σε μια Αθηναϊκή ομάδα, από τις πιο δημοφιλής. Σε μια σεζόν που ξεκίνησε με πολύ καλούς οιωνούς αλλά που στα μέσα αντιμετώπισε τεράστια οικονομικά και διοικητικά προβλήματα.  Μίλησέ μας γι’ αυτό.

«Όταν πήγα στην ΑΕΚ ακουγόταν ότι υπήρχαν κάποια διοικητικά προβλήματα. Όταν μου έγινε η πρόταση, ήταν πολύ καλή οικονομικά και δε μπορούσα να πω όχι, απάντησα θετικά. Όταν πήγα στην ΑΕΚ η ομάδα πήγαινε για πρωτάθλημα αλλά στη συνέχεια - σε 2-3 αγωνιστικές - φάνηκε το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα της ομάδας, οι ξένοι έφυγαν και έμειναν μόνο Έλληνες. Ο κόσμος στάθηκε στο πλευρό μας ωστόσο. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα η παρουσία του στο γήπεδο, άσχετα από τα προβλήματα που είχαμε. Έμεινα ως το τέλος, δεν παράτησα την ομάδα στα δύσκολα ήθελα να μείνω μέχρι τέλος. Είμαι επαγγελματίας, μου άρεσε που έπαιζα στην ΑΕΚ.»

Ξεκίνησες να είσαι ένα μέρος του ρόστερ της ΑΕΚ και τελικά μαζί με τον Ανδρεάδη βρέθηκες να είσαι ο στυλοβάτης της, και μέντορας στους μικρούς παίκτες που ήρθαν να καλύψουν τα κενά αυτών που έφυγαν.

«Ήταν πολύ δύσκολο για εμάς, έπρεπε να σηκώσουμε το βάρος της ομάδας. Ο Ανδρέας κι εγώ ήμασταν οι πιο μεγάλοι ηλικιακά και πιο έμπειροι, έπρεπε να βοηθήσουμε την ομάδα. Είχαμε μεγάλη πίεση, καταφέραμε να σώσουμε την ομάδα στο παρά 5’, στο κομβικό εκείνο παιχνίδι που αποφασίσαμε με τον Ανδρέα να αγωνιστούμε γιατί εάν δε το κάναμε η ΑΕΚ θα είχε πέσει κατηγορία αυτόματα, με τον ΠΑΟΚ, είπαμε θα στηρίξουμε την ομάδα ως το τέλος κι αυτό κάνουμε».

Στη συνέχεια πήγες στον Παμβοχαϊκό, μίλησέ μας για τη σεζόν εκεί.

«Ο Παμβοχαϊκός ήταν μια πολύ οργανωμένη ομάδα, οικονομικά εύρωστη, δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα. Κάναμε μια καλή χρονιά, χωρίς άγχος και πετύχαμε από νωρίς το στόχο μας. Ήταν μια πολύ καλή χρονιά για εμένα, υγιείς οικονομικά και πέρασα πολύ όμορφα».

Μετά επέστρεψες στη Θεσσαλονίκη και συμφώνησες με τον Άρη, για ποιο λόγο;

«Οι λόγοι ήταν οικογενειακοί. Είχα προτάσεις από ομάδες Α1 και μια πρόταση από τη Γαλλία αλλά εκείνη τη χρονιά έπρεπε να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη καθώς η σύζυγός μου περίμενε το πρώτο μας παιδί και ήθελα να είμαι στο πλευρό της. Στον Άρη ήθελα να γυρίσω κάποια στιγμή καθώς ήταν η ομάδα στην οποία είχα περάσει πολύ όμορφα χρόνια, οπότε όταν ήρθε η πρόταση συμφώνησα. Βέβαια, όσο έλειπα είχαν πολλά αλλάξει στον Άρη. Είχαν προηγηθεί χρόνια που έγιναν αρκετά διοικητικά λάθη, η ομάδα έφτασε σε πολύ άσχημο σημείο, αρκετά λάθη ακόμα κι αγωνιστικά που της στοίχισαν την παραμονή στην Α1. Όταν η ομάδα πήγε Α2, η διοίκηση άλλαξε και με έπεισαν ότι θα έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να πάει η ομάδα καλύτερα. Η νέα διοίκηση ήταν πιο αξιόπιστη και δέχτηκα να επιστρέψω αυτή τη φορά σαν αρχηγός της ομάδας που αυτό με τιμάει ιδιαίτερα. Με τον Άρη έχω περάσει ωραίες στιγμές, χαρές, λύπες και ήθελα να κάνω κάτι καλό στην ομάδα».

Για ποιο λόγο επέλεξες να συνεχίσεις φέτος στον Άρη;

«Η διοίκηση του Άρη έδειξε εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου, εκτίμησε την αγωνιστική μου προσφορά, ήθελε να συνεχίσω να μείνω στον Άρη σαν αρχηγός, μιλήσαμε και συμφωνήσαμε να συνεχίσω».

Ποιοι είναι οι στόχοι της;

«Πιστεύω πως είναι η πρώτη θέση στον όμιλό μας. Ο Άρης είναι μια μεγάλη ομάδα που πάντα θέλει να πρωταγωνιστεί. Έχουν γίνει κάποιες πολύ καλές μεταγραφικές κινήσεις. Εάν η ομάδα αγωνιστικά και οικονομικά είναι όπως πρέπει πιστεύω δε θα έχει πρόβλημα να κατακτήσει την πρώτη θέση και να διεκδικήσει την άνοδο».

Ποια είναι σχέση σου με τον Στράτο Γζουντέλη; Πως γνωριστήκατε;

«Ήμασταν συμπαίκτες από το 2002 ως το 2004 και μετά ανεβήκαμε μαζί  στην Α1 το 2005-2006. Με το Στράτο έχω πολύ καλές σχέσεις, είναι φίλος μου, μόνο καλά λόγια έχω να πω».

Πως ήταν σαν συμπαίκτης; Και πως τώρα σαν προπονητής;

«Ο Στράτος είναι μαχητής, σαν παίκτης έδινε τα πάντα, ήταν εγωιστής, ήθελε πάντα να κερδίζει. Σαν προπονητής είναι το ίδιο, θέλει πάντα να κερδίζει κι αυτό είναι πολύ καλό γιατί γίνεται παράδειγμα στους νεαρούς παίκτες της ομάδας, καθώς τους μεταφέρει την αγωνιστικότητα και τη μαχητικότητα που είχε σαν παίκτης».

Για τις Εθνικές ομάδες

«Έχω αγωνιστεί σε όλες τις εθνικές ομάδες, παίδων, εφήβων και ανδρών. Είναι κάτι ωραίο να φοράς το εθνόσημο και να παίζεις για τη χώρα σου, πολύ ωραίο συναίσθημα. Μου έχει λείψει που δεν έχω αγωνιστείς την Εθνική τα τελευταία χρόνια, πάντα έδινα για την ομάδα τον καλύτερο εαυτό μου, υπήρξα και αρχηγός στις μικρές εθνικές. Τις σημερινές εθνικές τις παρακολουθώ. Μακάρι να βγουν νέα παιδιά, αλλά είναι δύσκολο αλλά μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα».

Το μήλο κάτω από τη μηλιά

Ο Δημήτρης όπως είπαμε είναι γιός του πρώην ακραίου του Άρη, Τάσου Ωρολογά. Πως το βίωσε όμως όλο αυτό μέσα στην καριέρα του;

«Είχα άγχος όταν ξεκίνησα το βόλεϊ. Ήθελα να φτάσω ψηλά και να μοιάσω στον πατέρα μου, ο οποίος τις δεκαετίες του 60 και του 70 ήταν ο κορυφαίος παίχτης της Θεσσαλονίκης, ο πρώτος διεθνής θεσσαλονικιός,  κι ένας από τους κορυφαίους της Ελλάδας, ήταν η σημαία του Άρη, ο ηγέτης του. Το όνομα «Ωρολογάς» είχε μεγάλη βαρύτητα και είχα μεγάλη πίεση και προσπαθούσα να τον φτάσω. Όταν ήμουν μικρός με πίεζε πάρα πολύ στην προπόνηση, ήθελε να κάνω πάντα και ατομικές προπονήσεις. Θυμάμαι όταν έπαιζα στον Άρη, με περίμενε έξω από τη Μίκρα να τελειώσει η ομαδική προπόνηση  με το ανδρικό, είχε τα κλειδιά στο Χαριλάου κάτω από τη Θύρα 1 και κάναμε ατομική προπόνηση ως το βράδυ. Αυτό γινόταν συνεχώς για 4-5 χρόνια, ήθελε να βελτιώνομαι συνέχεια. Τώρα, παρόλο που είμαι σε αυτή την ηλικία, πάντα με συμβουλεύει για το καλύτερο, είναι άνθρωπος που μπορείς να συνεννοηθείς, ξέρει πολλά πράγματα πάνω στο βόλεϊ και πάντα τον ακούω. Ο πατέρας μου ασχολήθηκε πολλά χρόνια με την προπονητική από τότε που σταμάτησα αλλά για προσωπικούς λόγους δε συνέχισε αν και ήταν πολύ καλός και έριξε το βάρος σε μένα καθώς ο αδερφός μου αν και ασχολήθηκε με το βόλεϊ μικρός δε συνέχισε αν και είχε ταλέντο, τους λόγους δε τους γνωρίζω».

Ποιόν παίκτη θαύμαζες και ήθελες να του μοιάσεις;

«Στον πατέρα μου.

Πρόσφατα έγινες πατέρας, πως νοιώθεις;

«Είναι φανταστικό για εμένα, πρωτόγνωρη εμπειρία. Για μένα η ύπαρξη της κόρης μου είναι ό,τι καλύτερο έχω».

Θα ήθελες η κόρη σου στο μέλλον να ασχοληθεί με το βόλεϊ;

«Με τον αθλητισμό θα ήθελα να ασχοληθεί αν της αρέσει. Αλλά για το βόλεϊ θα το σκεφτόμουν. Παρόλο που είμαι βολεϊμπολίστας είναι ένα άθλημα που δεν έχει προοπτικές στην σημερινή Ελλάδα, και θα το σκεφτόμουν πολύ να την αφήσω να ασχοληθεί επαγγελματικά»

Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα;

«Πρέπει να δουλεύουν σκληρά. Να δίνουν το 100%, να πιστεύουν στον εαυτό τους. Να μη τα παρατάνε ποτέ. Και να κοιτάνε πάντα μπροστά.»

Το Who is Who του Δημήτρη Ωρολογά:

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1983 

Αγαπημένο φαγητό: Μακαρόνια με κιμά

Αγαπημένη μουσική: Ντίσκο

Αγαπημένη ταινία:  Ο τελευταίος Σαμουράι

Αγαπημένο χρώμα : κίτρινο

Τι θα ήθελε να είναι εκτός από βολεϊμπολίστας; Ποδοσφαιριστής

Αγαπημένη φράση: Πίστεψε στον εαυτό σου

Αν ήταν πρωθυπουργός τι θα ήθελε να φτιάξει: Να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση και να αναστήσει το ηθικό των Ελλήνων

Αν ήταν ο υπουργός Αθλητισμού; Να εξαλείψει τη βία και το ντόπινγκ

Αγάπη ή χρήματα: Αγάπη

ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ

 {gallery}/New_Site/2016-2017/AFIEROMATA/OROLOGAS{/gallery}