Μας στερούν τη δυνατότητα να αγωνιστούμε: Καταγγέλουν οι παίκτριες του Αλίμου

"Μπορεί να απογοητευθείς αν αποτύχεις, αλλά είσαι χαμένος αν δεν προσπαθήσεις."

Ο μεγαλύτερος αντίπαλος ενός αθλητή είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Σε συλλογικό επίπεδο αυτός ο εαυτός μπορεί να είναι η ίδια η ομάδα. Αυτή η ομάδα, ο Άλιμος, λέει σήμερα ένα μεγάλο "όχι" στις παίκτριες του που με κόπο και θυσίες κατάφεραν να τερματίσουν στο πρωτάθλημα της Β΄Εθνικής στη δεύτερη θέση, με μαθηματικές πιθανότητες ακόμα και για την πρωτιά στα play off. Λέει "όχι" στην πιο σημαντική περίοδο της σεζόν, που όλες οι αθλήτριες είναι έτοιμες να υπερβούν εαυτούς για να πετύχουν το καλύτερο δυνατό.

Μόλις δύο ημέρες μετά τη λήξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, η διοίκηση της ομάδας μας ανακοίνωσε ότι η πλειοψηφία των παικτριών που στελέχωσαν αυτή την ομάδα ολόκληρη τη χρόνια δεν έχει θέση πλέον στον Άλιμο, δηλώνοντας μας ότι η ομάδα μας στερεί το δικαίωμα να αγωνιστούμε και να συνεχίσουνε το έργο μας στα play off και ότι θα συνεχίστει η πορεία της γυναικειας ομαδας με τις κορασίδες.

Φέτος ξεκίνησε μία χρονιά με πολλές προσδοκίες, με προσπάθεια από όλες μας για το καλύτερο δυνατό. Οι δυσκολίες ήταν πολλές καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Παραίτηση προπονήτριας, διωγμός παίκτριας, τραυματισμοί, ακόμα και η απουσία της διοίκησης σε κρίσιμες στιγμές...και δυστυχώς την ύστατη στιγμή και του προπονητή Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν έκαμψαν το φρόνημα μας. Καθημερινά και με τον ίδιο ζήλο παλεύαμε για να φτάσουμε στο στόχο που από την αρχή της χρονιάς θέσαμε. Την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα και την άνοδο στην Α2.

Ο στόχος της ανόδου φαίνεται δύσκολος, αλλά όχι ακατόρθωτος. Εκκρεμούν τα play off και όλες οι παίκτριες της ομάδας ήμασταν αποφασισμένες να δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις έναν αγώνα αντάξιο της χρονιάς και της προσπάθειας μας. Θεωρούσαμε πως όσοι άνθρωποι αναλαμβάνουν ηγετικές θέσεις σε συλλόγους εκπροσωπούν τα αθλητικά ιδεώδη. Νομίζαμε ότι η διοίκηση και οι υπεύθυνοι της ομάδας θα επικροτούσαν το πείσμα και τη θέληση μας. Οι προσδοκίες μας όμως έπεσαν στο κενό.

Η επιβράβευση για την φετινή πορεία είναι η απομάκρυνση μας από την ομάδα.

Νικητής είναι όποιος προσπαθεί. Όποιος βλέπει τις δυσκολίες μπροστά του και προσπαθεί να πετύχει ότι καλύτερο μπορεί. Η χρονιά αυτή κλείνει για εμάς, δυστυχώς, με τρόπο που βλάπτει όχι μόνο εμάς αλλά ολόκληρο το πρωτάθλημα. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεται σε όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό; Ότι η ομάδα που τερμάτισε δεύτερη, δεν έχει την ευκαιρία ούτε να αγωνιστεί στα play off;Οτι μια τέτοια ομάδα είναι αποτυχημένη και δεν της αξίξει να συνεχίσει ;και Ποια είναι η αξία άραγε της κατάληψης μιας από τις πρώτες θέσεις, όταν ένας ισχυρός αντίπαλος δεν θα αγωνιστεί;

Όλες οι παίκτριες του Αλίμου, περίμεναν το αυτονόητο. Να μας δοθεί η δυνατότητα να αγωνιστούμε. Για τους εαυτούς μας, για τον κόσμο που μας στήριξε και για τις ίδιες τις ιδέες που πρεσβεύει η ευγενής άμιλλα και οι αξίες του αθλητισμού.

Και καταλήγοντας δημιουργούνται τα εξής ερώτηματα..ποια είναι τα δικαιώματα που έχει πλέον ένας αθλητής; Ποτέ θα σταματήσει ο αθλητής να είναι έρμαιο σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα..χωρίς να υπερβαίνονται οι αξίες και τα δικαιώματα του;

Οι παίκτριες της ομάδας
Ναντια Μωραϊτίδου
Σταυρουλα Λιαροματη
Ζωή Τουρνακη
Γιαννα Μάρκου
Εβίτα Κούκα
Μαριευη Ζούρου