Λαρσινός: «Το κάθε μετάλλιο γίνεται 100 κιλά πιο βαρύ»

Ο Αλέξανδρος Λαρσινός είναι γεννημένος το 1999, αγωνίζεται στο Εφηβικό και Παιδικό του Πανερυθραϊκού.

Το Greekvolley μίλησε με τον Αλέξανδρο για την παρουσία του στο άθλημα του Βόλεϊ και τον Πανερυθραϊκό.

Ξεκίνησες το άθλημα σαν ακραίος;

«Δεν ξεκίνησα σαν ακραίος αλλά σαν διαγώνιος και μετά από παρότρυνση του Ομοσπονδιακού Προπονητή, Νίκου Ζαλμά και του κ. Ρουσάκη, προπονητή της ομάδα μας, άλλαξα θέση κι έγινα ακραίος γιατί είχα περισσότερο μέλλον σε αυτή τη θέση για εμένα.

Ποιον θαυμάζεις στη θέση σου;

«Ως ακραίο θαυμάζω στο Ελληνικό Πρωτάθλημα τον Κώστα Χριστοφιδέλη».

Πόσο καιρό αγωνίζεται στον Πανερυθραϊκό και πότε ξεκίνησες το βόλεϊ;

«Αγωνίζομαι στην Ερυθραία 1μιση χρόνο αλλά συνολικά παίζω βόλεϊ 1 χρόνο κι 9 μήνες. Πριν έπαιζα χάντμπολ και αγωνιζόμουν στην Εθνική ομάδα. Αποφάσισα να συνεχίσω στο βόλεϊ επειδή το χάντμπολ ήταν άθλημα περίεργο και στο βόλεϊ παρακολουθούσα την τοπική ομάδα της πόλης μου του Βραχατίου, τον Παμβοχαϊκό κι αποφάσισα να προσπαθήσω να ακολουθήσω κι εγώ το άθλημα.

Στον Πανερυθραϊκό ήρθα από την Κηφισιά γιατί έχει τα καλύτερα αναπτυξιακά τμήματα σε όλη την ομάδα κατά τη γνώμη μου και πολλών προπονητών γι’ αυτό το λόγο αποφάσισα να έρθω. Δικαιώνομαι και δικαιώνονται κι οι άνθρωποι οι οποίοι με παρότρυναν γιατί από ό,τι φαίνεται η δουλειά που κάνουν οι άνθρωποι και η διοίκηση είναι εξαιρετική γιατί έχουμε συνεχώς θετικά αποτελέσματα».

Πως ένοιωσες όταν πήρες το πρώτο σου πρωτάθλημα και τώρα που πήρατε την τρίτη θέση στο Πανελλήνιο;

«Είναι μια εξαιρετική στιγμή, ιδιαίτερα όταν συμβάλεις κι εσύ σε αυτό, είναι πάρα πολύ ωραίο και μαθαίνεις πάρα πολλά από αυτό, καταλαβαίνεις πόσο κόπο και πόση δουλειά και πόση προπόνηση χρειάζεται για να πετύχεις κάτι τέτοιο. Εγώ τότε το έβλεπα κι έλεγα «οκ πήρα μετάλλιο» τώρα πια το κάθε μετάλλιο γίνεται 100 κιλά πιο βαρύ».

Τι έχει η συνέχεια για το εφηβικό;

«Τώρα θα συνεχίσουμε την πολύ δουλειά αν και θα έχουμε την απώλεια του Βασίλη Σεβδαλή του πασαδόρου μας (σ.σ. ηλικιακά πλέον δε θα μπορεί να αγωνιστεί στο εφηβικό τμήμα), είναι βρούμε κάποιον καλό και αντάξιο στη θέση του, τότε πιστεύω ότι με δουλειά και προπόνηση αλλά και αφοσίωση θα τα καταφέρουμε. Αυτή τη χρονιά είμαι παίδας, αγωνίζομαι ωστόσο και με το Εφηβικό, του χρόνου θα ήθελα να αγωνιστώ στο αντρικό αν φυσικά το θελήσει κι η διοίκηση».

Γνωρίζεις ότι το βόλεϊ είναι πολύ ανταγωνιστικό κι έχει απαιτήσεις;

«Πριν καν αρχίσω να παίζω το συγκριμένο άθλημα έμαθα, κατάλαβα και ενημερώθηκα για τον ανταγωνισμό που υπάρχει στο συγκεκριμένο άθλημα, είμαι έτοιμος να τον αντιμετωπίσω κι έχω αρχίσει ήδη».

Ποιος είναι ο στόχος σου;

«Ο μεγαλύτερος στόχος μου στο άθλημα είναι να φτάσω σε ένα σημείο να είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου. Εγώ δε θα πω ότι θέλω να παίξω στην Ιταλία, ούτε ότι θέλω να γίνω ο καλύτερος, δεν είναι αυτός ο στόχος μου, στόχος μου είναι να καλύπτω τη θέση μου απόλυτα και να είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου».