Σταύρος Μαυρικίδης: «Στην ζωή δεν παίρνουμε όσα δικαιούμαστε, αλλά για όσα προσπαθούμε!» (PHOTOS)

Πρόεδρος της ΟΔΒΕ τα τελευταία επτά χρόνια, ανέλαβε την ανασύνταξη και επανεκκίνηση της Ελληνικής διαιτησίας, μία ιδιαίτερα φιλόδοξη προσπάθεια, σε μια πολύ δύσκολη εποχή, χωρίς δεύτερη σκέψη και όπως ο ίδιος λέει ".. Με μία μόνο επιλογή, να πετύχω".

Γεννημένος τον Οκτώβριο του 1957, ανήκει στο ζώδιο του Ζυγού, χαρακτηρίζεται από την ηρεμία και την ικανότητα να διατηρεί ισορροπίες όπως όλοι οι Ζυγοί. Οι φίλοι του τον αποκαλούν «Σταύρος ο δικαιολόγος» γιατί πάντα βρίσκει μία δικαιολογία για οτιδήποτε συμβαίνει.

Το «μικρόβιο» της διαιτησίας τον «χτύπησε» το 1988 καθώς πρωτύτερα οι πολλές υποχρεώσεις στην δουλειά του δεν τον άφηναν να ασχοληθεί με το αγαπημένο του άθλημα. «Ήθελα να προσφέρω γιατί αγαπούσα πολύ το βόλεϊ, γι’ αυτό το λόγο έγινα διαιτητής,» μας είπε.

Η καριέρα

«Δυστυχώς δεν κατάφερα να γίνω διεθνής διαιτητής γιατί ξεκίνησα σε μεγάλη ηλικία. Έχω συμμετάσχει σε περίπου 4.500 παιχνίδια όλων των κατηγοριών σε εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις. Ως επόπτης έπαιξα ότι θα μπορούσε να ονειρευτεί ένας διαιτητής, με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004».

GV: Τι θυμάστε έντονα από την καριέρα σας;

«Κάποια στιγμή σκέφτηκα να μαζέψω όλες μου τις αναμνήσεις σε ένα βιβλίο… και είναι πολλές!!!. Πολύ σημαντικοί αγώνες, έντονα συναισθήματα, αγωνία, συγκινήσεις. Ο διαιτητής πρέπει να διαχειρίζεται ένα αγώνα, με συνέπεια, δικαιοσύνη να ελέγχει απόλυτα τα συναισθήματα του. Δεν θα πρέπει να επειρεάζεται από τις προσπάθειες των αθλητών να κερδίσουν έναν αγώνα, να ανέβουν μία κατηγορία, να πάρουν ένα πρωτάθλημα αλλά και να μην χάσουν μία κατηγορία.Επομένως προσπαθεί να εναι πολύ προσεκτικός στις αντιδράσεις του, να μην εξωτερικεύει τα συναισθήματά του για να μπορεί να πετύχει στο έργο του. Ολα τα παιχνίδια είτε αυτά αφορούν έναν αγώνα αναπτυξιακού πρωταθλήματος, είτε έναν τελικό πρωταθλήματος έχουν την ίδια ιδιαίτερη σημασία. Όμως ένας αγώνας μεταξύ Ολυμπιακού - Παναθηναικού ή ο Ευρωπαικός τελικός του Τοπ Τιμς Καπ το 2005 στο ΣΕΦ, που κέρδισε ο Ολυμπιακός καταλαμβάνουν ιδιαίτερο χώρο στην μνήμη μου».

GV: Καλύτερη στιγμή;

«Η συμμετοχή σε μία Ολυμπιάδα είναι το όνειρο κάθε ανθρώπου που ασχολείται με τον αθλητισμό και εγώ αυτό το όνειρο ευτύχησα να το ζήσω».

GV: Έχετε κάποια αγαπημένη φωτογραφία από κάποιον αγώνα;

«Η παρουσία ενός διαιτητή σε έναν αγώνα χαρακτηρίζεται επιτυχημένη αν στο τέλος φύγει απαρατήρητος. Σε αυτή τη λογική μία φωτογραφία είναι ο μόνος τρόπος να μείνουν οι αναμνήσεις, ζωντανές στον χρόνο. Γι’ αυτό το λόγο δεν έχω κάποια συγκεκριμένη φωτογραφία που να είναι αγαπημένη μου, όλες όσες υπάρχουν είναι ξεχωριστές για εμένα».

Η προεδρία της ΟΔΒΕ

GV: Πείτε μας λίγα λόγια για την ΟΔΒΕ και τον θεσμικό της ρόλο

«Η ΟΔΒΕ είναι το δευτεροβάθμιο όργανο των συνδέσμων διαιτητών. Δημιουργήθηκε για να επιμορφώνει, να αναδεικνύει τον ρόλο και να προασπίζεται τα συμφέροντα τους».

GV: Η ΟΔΒΕ εξυπηρετεί το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε;

«Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, η ΟΔΒΕ συνεχίζει να εγγυάται την ενότητα και να αναδεικνύει την συνεργασία μεταξύ των Συνδέσμων. Θα έλεγα λοιπόν ότι, πράγματι, εξυπηρετεί τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε».

GV: Ποια η σχέση της με τους συνδέσμους;

«Η σχέση της Ομοσπονδίας με τους Συνδέσμους είναι σχέση συνεργασίας, σεβασμού, κατανόησης, αλληλοεκτίμησης και προσήλωσης στην κοινή προσπάθεια που είναι η ανάδειξη και η επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι διαιτητές».

GV: Η ΟΔΒΕ έχει ρόλο Μητέρας στους συνδέσμους ή έχει ρόλο επικουρικό;

«Η ΟΔΒΕ επιβάλλεται να έχει ρόλο Μητέρας, να εξομαλύνει αντιθέσεις, να λύνει προβλήματα με ισονομία, κρατώντας ίσες αποστάσεις από τους Συνδέσμους».

GV: Πως αντιμετωπίζει η ΟΔΒΕ τα προβλήματα των συνδέσμων;

«Οι Σύνδεσμοι ως πρωτοβάθμια σωματεία, έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Όταν όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα, κυρίως με τις Ενώσεις, η Ομοσπονδία παρέχει πλήρη κάλυψη, τεχνογνωσία, πολλές φορές αναλαμβάνει μεσολαβητικό ρόλο και γενικά προσπαθεί, πάντα σε συνεργασία με τους Συνδέσμους, να επιλύει τα όποια προβλήματα δημιουργούνται».

GV: Ποια η σχέση της ΟΔΒΕ με την ΚΕΔ;

«Με την ΚΕΔ και σε σύγκριση με τα άλλα ομαδικά αθλήματα, έχουμε, θα έλεγα, αρκετά καλή συνεργασία. Χωρίς να είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι, προσπαθούμε, πάντα στα πλαίσια και τις αρμοδιότητες που μας δίνει ο ισχύων αθλητικός νόμος, καταθέτουμε και υποστηρίζουμε τις προτάσεις μας και πάντως ελπίζουμε σε ακόμη καλύτερη συνεργασία».

GV: Τι θα θέλατε να αλλάξετε στην ΟΔΒΕ σαν θεσμό;

«Σίγουρα θα ήθελα την ΟΔΒΕ όχι μόνο συνδικαλιστικό όργανο, όπως την βλέπουν οι περισσότεροι, αλλά να έχει ρόλο περισσότερο ενεργό στα αθλητικά δρώμενα και με πιο δυνατό και ξεκάθαρο λόγο όσον αφορά στην επιμόρφωση και την εξέλιξη των διαιτητών. Αυτό για εμένα σημαίνει ανεξάρτητη διαιτησία».

GV: Πηγαίνοντας λίγο πριν τις εκλογές που σας ανέδειξαν πρόεδρο, για ποιο λόγο τότε επιλέξατε να θέσετε υποψηφιότητα; Δικαιωθήκατε ;

«Με την γνώση και την εμπειρία που μου έδιναν τα 25 χρόνια ενεργούς διαιτησίας, αλλά και τα 12 χρόνια παρουσίας μου στο διοικητικό συμβούλιο του μεγαλύτερου Συνδέσμου της χώρας, πίστευα ότι μπορούσα να βοηθήσω στην επανεκκίνηση της Ομοσπονδίας, αφού θεωρούσα ότι από το 2002 περίπου και μετά, έπαψε να υποστηρίζει τους σκοπούς για τους οποίους είχε δημιουργηθεί. Όταν ανέλαβα το 2011, η Ομοσπονδία είχε 25.000€ χρέη, η επιμόρφωση ήταν τυπική διαδικασία, το χρέος προς τους διαιτητές από την ΕΟΠΕ έτρεχε με 350.000€ περίπου ετησίως και ήδη ήταν ορατή η συρρίκνωση του σώματος των διαιτητών. Στα επόμενα χρόνια καταφέραμε να είμαστε ο μοναδικός φορέας του αθλήματος που δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ σε κανέναν, ενώ πληρώνουμε άμεσα τις υποχρεώσεις μας, αναβαθμίσαμε την επιμόρφωση με ετήσια σεμινάρια του beach volley που δεν υπήρχαν και στην σάλα με κοινές εισηγήσεις και ενιαία αξιολόγηση. Οι συνάδελφοι διαιτητές αποζημιώνονται πλέον στο γήπεδο τα οδοιπορικά τους και δεν υπάρχει χρέος. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να αντιστρέψουμε την τάση συρρίκνωσης και ενώ όταν αναλάβαμε οι δηλώσεις ενέργειας μόλις και με τη βία έφταναν τις 500, φέτος να έχουμε περισσότερες από 700. Δεν θα έλεγα ότι αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένος, σίγουρα όμως είμαι ικανοποιημένος γιατί προσπάθησα και κατάφερα να αλλάξω την ροή των πραγμάτων παρά τα όποια λάθη έχω κάνει».

GV: Ποια η σχέση των παρατηρητών με την ΟΔΒΕ και πως γίνεται η αξιολόγηση;

«Οι παρατηρητές είναι έμπειροι, μη ενεργοί διαιτητές, μέλη Συνδέσμων, οι οποίοι προσφέρουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους, αφ' ενός να βελτιώσουν τους διαιτητές και αφ' ετέρου να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Σε αυτή την λογική, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει διαφορετική σχέση από αυτή των υπολοίπων συναδέλφων».

Ο Έλληνας διαιτητής

GV: Ποιος ο ρόλος του διαιτητή στο «αθλητικό σύμπαν»;

«Ο διαιτητής, όπως ο αθλητής και ο προπονητής, αποτελεί μέρος μιας αθλητικής διοργάνωσης. Σε αντίθεση όμως με τους άλλους φορείς, που σκοπό έχουν με κάθε τρόπο την νίκη, είναι υποχρεωμένος να διευθύνει και να διασφαλίζει έναν αγώνα με δικαιοσύνη, ισονομία και χωρίς ιδιοτέλεια ή άλλες επιρροές. Είναι λοιπόν ένας πολύ απαιτητικός ρόλος και προφανώς εφόδια όπως η σοβαρότητα, η ανιδιοτέλεια, η δικαιοσύνη και η διάθεση για προσφορά είναι ιδιαίτερα σημαντικά».

GV: Είστε ικανοποιημένος με την εξέλιξη της Ελληνικής Διαιτησίας τα τελευταία χρόνια; Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;

«Αποτελεί κοινή παραδοχή από όλους τους φορείς του αθλήματος ότι το επίπεδο των Ελλήνων διαιτητών είναι πολύ υψηλό. Οι τελευταίες επιτυχίες των Ν. Γεροθόδωρου και Χ. Παπαδογούλα είναι η καλύτερη απόδειξη. Θα ήθελα εδώ να επισημάνω ότι οι Έλληνες διαιτητές δεν πάτησαν ξαφνικά και πρώτη φορά το "Έβερεστ" του αθλήματος. Έχουν προηγηθεί επιτυχίες των Κ. Μαργαρίτη, Θ. Καλπακτσόγλου, Στ.Βασιλειάδη, Β.Αντωνούλη και του Γ. Καραμπέτσου, σημερινού προέδρου της ΕΟΠΕ, ο οποίος έχει παίξει ιδιαίτερο ρόλο και στις σημερινές επιτυχίες. Δεν μπορώ λοιπόν παρά να είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την εξέλιξη της διαιτησίας σήμερα. Επειδή όμως πιστεύω ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, θεωρώ ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα πρέπει να δουλέψουμε προκείμενου όχι μόνο να διατηρήσουμε το επίπεδο διαιτησίας αλλά και να πάμε ακόμη ψηλότερα».

GV: Πριν μερικά χρόνια οι διαιτητές έκαναν αποχή για να διεκδικήσουν τα χρήματά τους, η ΕΟΠΕ και η ΕΣΑΠ κράτησαν τις υποσχέσεις τους ή συνεχίζετε να κάνετε υποχωρήσεις;

«Η αποχή ως μέτρο πίεσης είναι το τελευταίο που πρέπει να χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στον αθλητισμό. Όμως ήταν ο μοναδικός τρόπος να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Οσο αφορά τις υποχωρήσεις, όχι δεν κάνουμε. Η προηγούμενη διοίκηση της ΕΟΠΕ, δεν κράτησε τις υποσχέσεις, δεν τήρησε τις συμφωνίες, μάλιστα προσπάθησε με δόλο και αδιαφανείς διαδικασίες και διέγραψε μονομερώς απο τους ισολογισμούς της χρέη προς τους διαιτητές περίπου 800.000€».

GV: Οι αποχές αυτές «πάγωσαν» για λίγο τα πρωταθλήματα. Πιστεύετε ότι είναι ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει για να δικαιωθείτε ή ήταν ένα υπερβολικό μέτρο; Θα επιλέγατε αυτή την οδό αν παρουσιάζονταν ξανά προβλήματα;

«Όταν, δυστυχώς, η αποχή είναι ο μοναδικός τρόπος να ακουστεί η φωνή μας και με δεδομένο ότι έχουμε επανειλημμένως δείξει τις προθέσεις μας για συνεργασία, θα επέλεγα, χωρίς αμφιβολία, την ίδια διαδρομή αν παρουσιαστεί πρόβλημα».

GV: Σέβεται ο Έλληνας αθλητής/τρια και ο Έλληνας φίλαθλος τον διαιτητή; Τι έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια;

«Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σημαντική πρόοδος στις σχέσεις των διαιτητών με τους άλλους φορείς του αθλήματος. Έχουν συνειδητοποιήσει όλοι ότι ο διαιτητής αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα για την σωστή λειτουργία του αθλήματος, ενώ αναγνωρίζουν ότι τα όποια λάθη κατά την διάρκεια του αγώνα είναι ανθρώπινα και δεν οφείλονται σε σκοπιμότητα και δόλο. Η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η διασφάλιση του κύρους του διαιτητή αποτελούν πρωταρχικό στόχο για μένα».

GV: Είστε ικανοποιημένος με τους νέους διαιτητές που βγαίνουν; Πιστεύετε πως ο αριθμός τους είναι ικανοποιητικός; Χρειάζεται νέο αίμα η διαιτησία;

«Παρά την σημαντική αύξηση των διαιτητών τα τελευταία χρόνια, είναι ορατό το πρόβλημα της έλλειψης νέων συναδέλφων. Προφανώς λοιπόν και χρειάζεται νέο αίμα στην διαιτησία. Είμαι όμως απόλυτα ικανοποιημένος από την προσπάθεια που καταβάλλουν οι νέοι συνάδελφοι, στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί».

GV: Δεν ακούγονται πολλά θετικά λόγια για τους διαιτητές στα ομαδικά αθλήματα πιστεύετε πως αυτό έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά στον φίλαθλο για να γίνει διαιτητής;

«Για τους διαιτητές των άλλων ομαδικών αθλημάτων σίγουρα υπάρχει πρόβλημα και το γνωρίζουμε όλοι οι "παροικούντες την Ιερουσαλήμ". Στο βόλεϋ όμως έχουμε καταφέρει με πολύ κόπο, να διατηρήσουμε το άθλημα "καθαρό", μακριά από σκοπιμότητες, κακές συμπεριφορές, παράγκες και σκοτεινές διαδρομές. Θεωρώ επομένως ότι δεν είναι αυτός λόγος να αποτρέψει κάποιον να ασχοληθεί με την διαιτησία στο άθλημα».

GV: Η γυναίκα δε φαίνεται να επιλέγει τη φανέλα του διαιτητή όπως έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, γιατί πιστεύετε;

«Αυτή την στιγμή η αναλογία των διαιτητών σε άνδρες και γυναίκες είναι 60-40, η καλύτερη από οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα. Σίγουρα μπορούμε να βρούμε τρόπους να δώσουμε ακόμη περισσότερες ευκαιρίες, όμως η δημιουργία οικογένειας και η μητρότητα, λειτουργούν ανασταλτικά, για να παραμείνουν στην διαιτησία».

GV: Μπορείτε να μας συγκρίνετε τον έλληνα με τον ξένο διαιτητή ως προς τη θέση του στο βολεϊκό γίγνεσθαι και στην ποιότητά του;

«Ο Έλληνες διαιτητές ανήκουν στην "ελιτ" του παγκόσμιου βόλου. Δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα και από κανέναν και δεν έχουν φοβηθούν καμία σύγκριση. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι έχουμε δύο Έλληνες στους κορυφαίους του Κόσμου, τόσο στη σάλα, όσο και στο beach volley. Θα πρέπει όμως και δεν θα κουραστώ να το λέω και να προσπαθώ για αυτό, να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, ώστε να διατηρήσουμε τις θέσεις αυτές, αλλά και να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την εικόνα μας».

GV: Για ποιο λόγο να ασχοληθεί κάποιος με τη διαιτησία;

«Η ενασχόληση με την διαιτησία, η συναναστροφή με υγιείς ανθρώπους, βοηθάει στη διαμόρφωση καλύτερου χαρακτήρα. Η ευγενής άμιλλα, ο σεβασμός, η συνεργασία, η αποφασιστικότητα, η αυτοπεποίθηση είναι στοιχεία που θα βοηθήσουν σημαντικά, ώστε να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο επίπεδο στην ζωή μας».

GV: Ποια στοιχεία πρέπει να έχει ο νέος που θέλει να γίνει διαιτητής;

«Πρέπει να έχει αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια, διάθεση για προσφορά, να σέβεται τον συνάνθρωπό του. Το πόσο ψηλά θα φτάσει εξαρτάται από το πόσο ο ίδιος θα προσπαθήσει».

GV: Το βόλεϊ εξελίσσεται δοκιμάζονται νέοι κανονισμοί. Βλέπετε με θετικό μάτι τις τελευταίες αλλαγές ή νομίζετε πως δε πρέπει να γίνονται «πειράματα» σε μεγάλες διοργανώσεις όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια ;

«Ως χαρακτήρας έχω διαμορφώσει την άποψη ότι πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε. Σε αυτή την λογική, μόνο με θετικό μάτι και καλή διάθεση μπορώ να δω τις όποιες προσπάθειες γίνονται στην κατεύθυνση αυτή και αφορούν το άθλημα. Με έναν μόνο όρο, την διαφύλαξη της θεαματικότητας και της καθαρότητας του αθλήματος».

GV:. Πως θα αξιολογούσατε τη δουλειά που γίνεται στις σχολές διαιτησίας; Τι θα αλλάζατε;

«Οι σχολές νέων διαιτητών είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο και ευαίσθητο σημείο, αφού αποτελούν όχι μόνο την πρώτη επαφή του νέου συναδέλφου με την διαιτησία, αλλά και τον μοναδικό τρόπο ένταξης νέων συναδέλφων στο σώμα των διαιτητών. Έχουμε προσπαθήσει και έχουμε βελτιώσει τον τρόπο λειτουργίας με ενιαία προγράμματα και τρόπο διδασκαλίας. Όμως υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στις ώρες διδασκαλίας, αφού αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα αστικά κέντρα, στην υπόλοιπη χώρα περιορίζονται στις 8-10 ώρες συνολικά. Στόχος μας είναι να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε προγράμματα 25-30 ωρών που θα είναι περισσότερο ρεαλιστικά, περισσότερο αξιόπιστα».

GV: Γιατί πολλοί διαιτητές του βόλεϊ άμμου δε δήλωσαν ενέργεια αυτό το καλοκαίρι; Πότε θα γίνουν οι επόμενες σχολές.

«Οι προηγούμενες διοικήσεις της ΕΟΠΕ τα τελευταία χρόνια, με την τακτική που ακολούθησαν, συρρίκνωσαν τα τουρνουά για το beach volley, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει διαιτητικό ενδιαφέρον. Αυτός είναι ο ουσιαστικός λόγος που δεν έκαναν δηλώσεις ενέργειας οι συνάδελφοι, όμως από το προηγούμενο καλοκαίρι με την επανεκκίνηση του αθλήματος, θεωρώ ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Όσο για τον χρόνο λειτουργίας των σχολών, αυτές διεξάγονται όποτε οι Σύνδεσμοι κρίνουν ότι υπάρχει ανάγκη».

Λίγα λόγια ακόμα για τον Σταύρο Μαυρικίδη

Είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη την Κορίνα, η οποία «κόλλησε» το μικρόβιο της διαιτησίας και ήδη την έχει καμαρώσει να διευθύνει αγώνες στην Α1 Γυναικών. Πριν τη συνταξιοδότηση του, ήταν υπάλληλος στον ΟΤΕ.

Αγαπημένο του χρώμα είναι το λευκό, δεν είναι σινεφίλ, ακούει όλα τα είδη μουσικής, ιδιαίτερα όμως το ρεμπέτικο. Η γυναίκα του, παλαίμαχος διαιτητής και η ίδια, πρέπει να είναι πολύ ευτυχισμένη, αφού δε της έχει κάνει ποτέ παράπονο για φαγητό καθώς τρώει τα πάντα.

Αγαπημένη φράση που ακολουθεί πάντα στη ζωή του;

«Στην ζωή δεν παίρνουμε όσα δικαιούμαστε, αλλά για όσα προσπαθούμε!»

Το Greekvolley θέλει να ευχαριστήσει τον Σταύρο Μαυρικίδη για την παραχώρηση της συνέντευξης καθώς και το Lex Café στην Κυψέλη για την φιλοξενία.