Αποχαιρέτησε τον Παναθηναϊκό η Πέννυ Ρόγκα

Στη Νάξο θα αγωνίζεται για την επόμενη σεζόν η Πέννη Ρόγκα, μετά από 6 συνολικά χρόνια στον Παναθηναϊκό -την ομάδα της καρδιάς της-.

Η Πέννυ αποχαιρέτησε την ομάδα που της χάρισε ατέλειωτες εμπειρίες και συγκινήσεις με τον δικό της τρόπο μέσα από τον λογαριασμό της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης:

"Ήρθε πάλι η ώρα για αποχαιρετισμούς και στεναχώριες.. Ουσιαστικά μετράω 6 πανέμορφα χρόνια σε αυτόν τον σύλλογο, τον μεγαλύτερο και καλύτερο σταθμό στην αθλητική μου καριέρα. Ήρθε η στιγμή να φύγω από την ομάδα που μου χάρισε τις καλύτερες και δυνατότερες μέρες, που με αγκάλιασε και με αγάπησε όσο κανένας άλλος.
Η ομάδα και ο κόσμος της πίστεψαν σε μένα και είδαν κάτι στην Πέννυ. Με έβαλαν στην οικογένειά τους και ένιωσα οτι τους γνωρίζω χρόνια.
Στο δεύτερό μου σπίτι μεγάλωσα, ωρίμασα, τέσταρα τα όριά μου, έδωσα ό,τι είχα και δεν είχα και εισέπραξα αγάπη που είναι αδύνατο να εκφραστεί με λέξεις.
Περάσαμε από δύσκολες, έντονες, όμορφες αλλά και επώδυνες καταστάσεις αλλά πάντα ήμασταν ένα και ήμασταν εκεί χωρίς φραγμούς, μια οικογένεια.
Αγαπώ τον Παναθηναικό και τον κόσμο του, αγαπώ την καθημερινή πράσινη ρουτίνα του αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα και οι συνθήκες που με έκαναν να πάρω την δύσκολη απόφαση να αποχωρήσω και να αγωνιστώ του χρόνου για την ομάδα της Νάξου, μια αξιόλογη ομάδα με τους δικούς της στόχους για την επόμενη χρονιά.
Το μόνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι οτι πλέον ο Παναθηναϊκός μας κατέχει μεγάλο μέρος μέσα στην καρδιά μου και θα το κατέχει για πάντα.
Η καρδιά μου ειναι στον Παναθηναικό κι όποτε μου ζητηθεί θα ξαναφορέσω αυτή την βαριά φανέλα και θα αγωνιστώ για αυτήν την ομάδα που με έκανε καλύτερη αθλήτρια και μου έμαθε τι πάει να πει μαχητική ψυχή. Γιατί ο Παναθηναικός είναι ιδέα και αξίζει να είναι μόνο στην κορυφή, πουθενά αλλού.
Τα ευχαριστώ που θέλω να πω είναι ατελείωτα... Ευχαριστώ όλους τους αληθινούς Παναθηναϊκούς σε όλα τα πόστα που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην λείψει κάτι σε μένα όλα αυτά τα χρόνια και πάνω απ' όλα τον κόσμο του Παναθηναϊκού γιατί στις χαρές αλλά και στις λύπες ήταν, είναι και θα είναι πάντα εκεί. Τους εκτιμώ αφάνταστα και χαίρομαι που τους γνώρισα.
Εις το επανιδείν..."