Βελούδης: «Συνεχώς χρειάζεται δουλειά για βελτίωση.»
- Γράφτηκε από την Ομάδα σύνταξης
- Κατηγορία ΑΡΧΕΙΟ ΝΕΩΝ
O Σπύρος Βελούδης του Φοίνικα Σύρου βραβεύτηκε ως καλύτερο λίμπερο στο φάιναλ φορ των Εφήβων.
Λίγο μετά το τέλος των αγώνων μίλησε στο Greekvolley.
Κατ’ αρχήν, είδαμε πως είσαι ένα πολύ δημοφιλές άτομο πως το καταφέρνεις αυτό;
«Δεν το παρατήρησα, δεν έγινε κάτι ιδιαίτερο νομίζω, απλά μου αρέσει να γνωρίζω κόσμο συνεχώς κι όποτε έχω την ευκαιρία γνωρίζω παιδιά. Με αρκετά παιδιά από άλλα μέρη έχουμε βρεθεί, γνωριστεί, έχουμε καλές σχέσεις και κάθε φορά που βλεπόμαστε ενθουσιαζόμαστε νομίζω και οι δύο πλευρές. Είναι καλό να έχεις καλές σχέσεις με όλο τον κόσμο και χαίρομαι».
Κατακτήσατε την τρίτη θέση στο Πανελλήνιο …
«Σημαντική επιτυχία αλλά συνεχώς χρειάζεται δουλειά για βελτίωση. Αυτό είναι για να το χαρείς σήμερα, αύριο στο ρεπό σου κι από μεθαύριο ξανά μέσα τα κεφάλια».
Περίμενες το βραβείο;
«Δε με ξάφνιασε. Είχα σκεφτεί ότι μπορώ να βραβευτώ αλλά και να μη βραβευόμουν νομίζω δεν έχει και πολύ σημασία η προσωπική διάκριση τόσο όσο μια ομαδική που σημαίνει πολλά περισσότερα.
Είναι όλη η διαδικασία μέσα από την οποία προέρχεται μια ομαδική διάκριση που την κάνει 1000 φορές σημαντικότερη από μια ατομική διάκριση που για 1000 λόγους μπορεί να έρθει είτε την αξίζεις είτε όχι».
Έχεις αγωνιστεί σε πολλές κατηγορίες ποια ήταν η πιο δύσκολη;
«Σε όλες τις κατηγορίες υπάρχει πάντα μια διαφορετική δυσκολία και ξεχωριστή πάντα οπότε δε νομίζω ότι μπορώ να το συγκρίνω. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες που τις αντιμετωπίζεις μέσα στην ομάδα».
Έχεις αγωνιστεί στο Νεώριο, στον Φοίνικα και στην Ερυθραία, ποια χρονιά ήταν η καλύτερη για σένα;
«Για να είμαι ειλικρινής η δεύτερη χρονιά στον Φοίνικα ήταν η καλύτερη. Το κλίμα, η ατμόσφαιρα όλα ήταν πάρα πολύ ωραία, συμμετείχα στην προπόνηση συνέχεια και το απόλαυσα πραγματικά. Οι συμπαίκτες και οι συναθλητές μου ήταν τέτοιοι που μου προκαλούσαν δέος την ώρα της προπόνησης, ο Ντόκιτς, ο Λάππας, ο Μιγιαϊλοβιτς, ο Ντάμποβιτς, ο Σμαραγδής, πάρα πολλοί …. Καμιά φορά σταματάς τους κοιτάς, σκέφτεσαι «Ποιοι είναι αυτοί οι έξι απέναντί μου! Ουάου!!!»
Ποιος σε εντυπωσίασε περισσότερο;
«Ο καθένας τους είχε κάτι ξεχωριστό όπως και τώρα όλοι είναι ιδιαίτεροι, σου αρέσει να είσαι μαζί τους, περνάς καλά, διασκεδάζεις».
Πότε ένοιωσες περισσότερο άγχος κατά τη διάρκεια της σεζόν;
«Σίγουρα όταν ο Φοίνικας έχει στόχο την 8άδα και μπαίνει στην 4άδα δεν είναι τόσο δύσκολο όσο όταν είσαι σε μια ομάδα που από την αρχή παλεύεις να σωθείς».
Ποιο γήπεδο σου προκάλεσε δέος;
«Δεν έχω παίξει σε πολλά γήπεδα αλλά μπορώ να ξεχωρίσω το γήπεδο της Σύρου όταν είναι κατάμεστο και αγωνίζεσαι και το κλειστό του Ρέντη στο οποίο δεν έχεις ξανα-προπονηθεί και ξαφνικά σου πετάει μια μπάλα ο προπονητής στο ταβάνι και σου λέει « Κάνε πάσα», εκεί εντυπωσιάζεσαι»
Ποιος ο στόχος σου από εδώ και πέρα;
«Στόχος είναι ο στόχος της ομάδας η παραμονή στην Α2, δεν έχω προσωπικό στόχο».
Που αφιερώνεις το βραβείο;
«Το βραβείο το αφιερώνω στον προπονητή μας, Γρηγόρη Ρουσάκη ο οποίος είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και άνθρωπος. Σε όλους τους συμπαίκτες που με τη βοήθεια του κόουτς κατάφεραν να γίνουμε μια πολύ ωραία παρέα φέτος και στη μητέρα μου που χρόνια τώρα με στηρίζει, με βοηθάει σε ό,τι συμβαίνει».
