Συνέντευξη με τον Δημήτρη Κυρίδη

1. Τι σε ενέπνευσε να έρθεις στην Αμερική για να παίξεις βόλεϊ; Γιατί στις ΗΠΑ;
Η Αμερική είναι ένα μια μεγάλη ιδέα και ένα μεγάλο όνειρο για πολύ κόσμο. Έχει γίνει το επίκεντρο του δυτικού κόσμου για πολλούς λόγους. Αν και υπάρχουν πολλά θέματα με τις ΗΠΑ σαν χώρα σε πολλά επίπεδα, το γεγονός ότι προσφέρει πολλές ευκαιρίες δεν αλλάζει. Ιδίως στον τομέα των σπουδών. Η ευκαιρία να συνδυάσω τις σπουδές μου στην βιολογία με το άθλημα που αγαπώ και η ευκαιρία να αγωνιστώ σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο ήταν κάτι που δεν μπορούσα να προσπεράσω.

2. Ποιες ήταν μερικές από τις ανησυχίες και τις προσδοκίες σου σχετικά με τον κολεγιακό αθλητισμό στις ΗΠΑ; Ποια κριτήρια καθόρισαν την επιλογή πανεπιστημίου;
Η μεγαλύτερή μου ανησυχία όταν εμφανίστηκε πρώτη φορά η ευκαιρία να φύγω στην Αμερική ήταν ο φόβος που ένα τόσο μεγάλο βήμα προκαλεί. Είναι δύσκολο να αφήσεις πίσω σου την ζωή που ήξερες και να ξεκινήσεις κάπου αλλού. Θα άφηνα πίσω όλους τους φίλους και την οικογένεια μου και θα πήγαινα σε έναν νέο τόπο όπου δεν ήξερα κανέναν για να παίξω σε ένα σύστημα που δεν γνώριζα πραγματικά. Φυσικά στο τέλος όλα τα θετικά που έβλεπα στον ορίζοντα ήταν πολύ περισσότερα από τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα. Η επιλογή ήταν σχετικά εύκολη καθώς καθορίστηκε κυρίως από τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν, δηλαδή ποιο πανεπιστήμιο θα μου έδινε την καλύτερη προσφορά από μεριά υποτροφίας σε συνδυασμό με καλές σπουδές και ανταγωνιστικό επίπεδο αθλητισμού.

3. Οι σκέψεις σου για το έργο και τις υπηρεσίες που παρέχονται από την Nomos;
Η NOMOS έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην όλη διαδικασία. Συγκεκριμένα ο πολύ στενός οικογενειακός μας φίλος πλέον, ο Τάσος Καμπουράκης έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην απόφασή μου καθώς και στις ευκαιρίες που μου δόθηκαν για να μπορέσω να πάρω αυτό το μεγάλο βήμα. Ήταν ο πρώτος που εμπιστεύτηκε τις ικανότητες μου σαν αθλητής και σαν μαθητής ώστε να με σπρώξει προς την κατεύθυνση της μεγάλης ιδέας της Αμερικής. Αφού έφυγα για πρώτη φορά η επαφή μου με τον Τάσο και την Nomos ήταν πολύ στενή καθώς με καθοδήγησαν καθ’ όλη την διάρκεια των σπουδών μου, από την μέρα που έφτασα στην Αμερική μέχρι και να πάρω το πτυχίο μου. Ακόμα και τώρα που σκέφτομαι να συνεχίσω τις σπουδές μου χωρίς τον αθλητισμό, η επαφή μου μαζί τους είναι πολύ στενή και καθοριστική για τις αποφάσεις που θα πάρω.

4. Φέτος κατάφερες να πάρεις το πτυχίο σου στην Βιολογία και επέστρεψες Ελλάδα. Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον, τόσο το επαγγελματικό αλλά και το αθλητικό;
Το πτυχίο είναι ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα του καθενός, αλλά όχι το τελευταίο. Σύντομα θα ήθελα να συνεχίσω τις σπουδές μου στον τομέα της Βιολογίας με συγκέντρωση προς το Conservation, το περιβάλλον και την θαλάσσια βιολογία. Έχω ήδη ψάξει για αρκετά προγράμματα στην Αμερική και σε άλλα μέρη του κόσμου για μεταπτυχιακές σπουδές και σύντομα θα ξεκινήσω τις αιτήσεις προς αυτόν το σκοπό. Όσο αφορά τον αθλητισμό, προ στιγμήν δεν έχω κάποια συγκεκριμένη φιλοδοξία ή κάποιο σχέδιο για να συνεχίσω το βόλεϊ. Η καριέρα μου σαν πανεπιστημιακός αθλητής με άφησε αρκετά ικανοποιημένο, με αρκετές επιτυχίες και εμπειρίες τις οποίες θα θυμάμαι για όλη μου την ζωή. Πέρα από αυτό, δεν νομίζω ότι θα κυνηγήσω κάτι παραπάνω στον αθλητικό τομέα.

5. Τι συμβουλή θα έδινες στις αθλήτριες και τους αθλητές που σκέφτονται να ακολουθήσουν παρόμοιο μονοπάτι με εσένα; Τι έχεις να πεις σε γονείς και αθλητές που σκέφτονται να ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι;
Το κυριότερο που θα πρέπει να γνωρίζει κανείς όταν ξεκινάει ένα τέτοιο μεγάλο βήμα είναι το ότι δεν θα είναι ποτέ εύκολο και στρωμένο μονοπάτι. Θα υπάρξουν πάντα δυσκολίες και αναπάντεχα γεγονότα που δεν τα περιμένει κανείς. Το θέμα είναι στο πόσο βέβαιος/η είσαι για το βήμα που θα πάρεις. Αν είναι κάτι που πραγματικά θέλεις να κάνεις, τότε το οποιοδήποτε πρόβλημα ή δυσκολία είναι αντιμετωπίσιμη. Θα βρεις πολλά άτομα που θα σε στηρίξουν και θα σε βοηθήσουν να πετύχεις τους στόχους σου, γιατί πιστεύουν σε εσένα και στις ικανότητες σου. Δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου πάνω απ’ όλα και τα υπόλοιπα θα βρουν τον δρόμο τους. Για τους γονείς είναι σημαντικό να καταλάβουν πως στο τέλος είναι απόφαση του παιδιού για το τι θα κάνει με την ευκαιρία που θα του δοθεί. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να το συμβουλέψετε σωστά και να του δώσετε όσα μπορείτε για να πετύχει αυτό που θέλει να κάνει.