Ενός κακού μύρια έπονται και το βόλεϊ νοσεί
- Γράφτηκε από την Ομάδα σύνταξης
- Κατηγορία EDITORIALS
Η φετινή σεζόν μόνο ιδιόρρυθμη μπορεί να χαρακτηριστεί. Πριν καλά-καλά ξεκινήσει έχουν δημιουργηθεί τα μύρια προβλήματα που τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο καθρέπτης της ελληνικής κοινωνίας.
Πολλές σκέψεις γεννιούνται, αν θα μπορούσαν να αποφευχθούν όλα αυτά και αν καθίσει κανείς να τα αναλογιστεί με ψυχραιμία τα περισσότερα θα μπορούσαν.
Αλλά ας πάρουμε ένα – ένα τα θέματα.
Ξεκινήσαμε με το μεγάλο ερώτημα : Pre League ή όχι Pre League;
Η ΕΟΠΕ κλήθηκε να απαντήσει αν ήθελε τη νέα κατηγορία ή όχι, αλλά επειδή το βάρος και το ρίσκο μιας τέτοιας απόφασης ήταν μεγάλο αποφασίστηκε να ερωτηθούν τα σωματεία αφού αυτά αφορούσε άμεσα. Αναζητήθηκαν οι ομάδες που θα στελεχώσουν τις κατηγορίες, παίχτηκαν πολλά παιχνίδια, κάτι σαν πολιτικός αγώνας θύμισε η όλη διαδικασία, καθώς κάποιες ομάδες σκέφτηκαν πως το να μένεις σε κατηγορία με χαμηλότερο επίπεδο, φτιάχνοντας ένα μέτριο ρόστερ, μειώνεις το κόστος για την δική σου ομάδα και ανεβαίνεις στην Α1 με το λιγότερο δυνατό μπάτζετ, σχεδόν αναίμακτα. Άλλες σκέφτηκαν πως η κατηγορία θα ήταν ένα ασήκωτο βάρος για την ήδη καταπονημένη τσέπη τους και προτίμησαν να αγωνίζονται με τις ομάδες της ίδιας περιφέρειας, σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο βέβαια, αλλά τουλάχιστον δε θα κινδύνευαν να πέσουν κατηγορία. Κάποιες άλλες σκέφτηκαν πως έπρεπε να ανέβει το επίπεδο, όποιο κι αν ήταν το κόστος, γιατί τα λιμνάζοντα νερά της Α2 μόνο καλό στην εξέλιξη του αθλήματος δεν έκαναν, κι έτσι αποφάσισαν να δηλώσουν συμμετοχή στη νέα κατηγορία που θα ήταν πολυέξοδη αλλά θα δημιουργούσε νέες προοπτικές τόσο για τις πρώτες ομάδες όσο και για τις Ακαδημίες, γιατί απλά δεν είναι το ίδιο να λες στον γονέα που φέρνει το παιδί του στην ομάδα, πως η ομάδα είναι ανταγωνιστική με υψηλούς στόχους, πολύ καλές αθλήτριες και τεχνικό τιμ από το να πεις εμείς απλά θέλουμε να παίζουμε βόλεϊ και στελεχωνόμαστε με μέτριους αθλητές / αθλήτριες γιατί έτσι κι αλλιώς πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Έτσι σκέφτηκαν λίγο ή πολύ οι ομάδες και δήλωσαν ή όχι συμμετοχή. Η ΕΟΠΕ κατάφερε να συγκεντρώσει συμμετοχές για τις γυναίκες κι έτσι από αυτή τη σεζόν θα έχουμε τη νέα κατηγορία. Στο ανδρικό βόλεϊ ωστόσο δεν έγινε το ίδιο. Οι ομάδες που βρέθηκαν ήταν μόλις 10 και η ΕΟΠΕ δεν ήθελε να φτιάξει ένα πρωτάθλημα με 10 ομάδες. Πράγμα που πολλοί δε κατάλαβαν γιατί σε ξένα πρωταθλήματα (βλέπε Αυστρία, Βαλκανικές χώρες) ακόμα και η Α1 δεν αποτελείται από 12 ομάδες όπως η δική μας (να μην αναφέρουμε το πλάνο της δικής μας λίγκας στο μέλλον να μειωθούν οι ομάδες και ίσως να δημιουργηθεί κλειστή κατηγορία). Οι «10» διαμαρτυρήθηκαν γιατί εφόσον ήταν ικανή η δημιουργία της κατηγορίας με τόσες ομάδες δεν πήρε το ρίσκο η ΕΟΠΕ να δοκιμάσει κι αυτό το σχέδιο. Εδώ αναδύθηκαν κι άλλα ερωτηματικά από τον απλό φίλαθλο… 1) Όταν η Ορεστιάδα και η Κύζικος έπεσαν κατηγορία, η προκήρυξη έλεγε πως πέφτουν στην αμέσως επόμενη κατηγορία, οπότε με ποια λογική ρωτήθηκαν ποια κατηγορία θα είναι αυτή όταν για τη δημιουργία της Pre League θα έπρεπε να ερωτηθούν μόνο οι ομάδες που ήταν ήδη Α2; 2) Η ΕΟΠΕ γνωρίζοντας πως ο καθρέπτης του ελληνικού βόλεϊ είναι το ανδρικό και αυτό που υποφέρει στις Ακαδημίες, καθώς κάθε χρόνο όλο και λιγότερα αγόρια γράφονται σε αυτές, γιατί δε θέλησε να ρισκάρει να κάνει πρωτάθλημα με 10 ομάδες για να δώσει κίνητρο στα νέα παιδιά; Φοβήθηκε πως οι ομάδες μη αντέχοντας το κόστος θα αποχωρήσουν; Κι όμως είχαμε αποχωρήσεις από τώρα πριν ακόμα ξεκινήσουμε.
Πρώτη αποχώρηση: Κύζικος Νέας Περάμου. Η ομάδα της Κυζίκου υπερέβει εαυτό για να συμμετάσχει στην Volleyleague. Αήττητη πήρε δικαιωματικά το εισιτήριο για την Α1, μόνο που δεν υπολόγισε τον παράγοντα έδρα. Η Νέα Πέραμος έτσι κι αλλιώς είναι μια πολύ μικρή κωμόπολη που δεν έχει μεγάλο βολεϊκό κοινό όπως άλλωστε πολλές άλλες ομάδες. Το γήπεδο – ένα απλό γυμναστήριο – δε θα μπορούσε να στηρίξει το απαιτητικό πρωτάθλημα της Α1 και έτσι ζητήθηκε να αφήσει την έδρα της και να παίζει σε περιφερειακά γήπεδα, πράγμα που έγινε, πήρε κάποια χρήματα από τη λίγκα αλλά και πάλι το κόστος ήταν αβάστακτο. Κατάντησε «τσιγγάνος», οι φίλαθλοι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της διοίκησης που μίσθωνε ακόμα και πούλμαν να τους μεταφέρουν στο γήπεδο, γύρισαν την πλάτη στην ομάδα κι αυτό πραγματικά την κατέστρεψε με αποτέλεσμα να μη μπορεί να παίξει βόλεϊ αυτή τη σεζόν και να αποσυρθεί από όλα τα πρωταθλήματα.
Δεύτερη αποχώρηση: Ιωνικός Ν. Φιλαδέλφειας. Η ομάδα του Ιωνικού ρωτήθηκε αν μπορεί να συμμετάσχει στην Pre League, είπε όχι, και λίγο πριν γίνουν οι κληρώσεις της Α2 αποχώρησε εντελώς από το πρωτάθλημα. Ο Ιωνικός εδώ κι αρκετά χρόνια έχει χάσει τους φιλάθλους του και αδυνατεί να μαζέψει κόσμο με αποτέλεσμα να παίζουν οι αθλητές και οι αθλήτριες μεταξύ συγγενών και φίλων. Η αρχή έγινε με την ομάδα των γυναικών που πρόπερσι υποβιβάστηκε κι έχασε όλη τη δυναμική της και φέτος η ομάδα των ανδρών αποχώρησε από κάθε αγωνιστική δράση. Το γήπεδο του Ιωνικού δε θα φιλοξενήσει καμιά ομάδα βόλεϊ και ο δήμος δε φαίνεται να νοιάζεται ιδιαίτερα, μάλλον ασχολείται πιο πολύ με το χτίσιμο της «Αγίας Σοφίας», του νέου ποδοσφαιρικού γηπέδου της ΑΕΚ….και η βολεϊκή ΑΕΚ … στο σχολικό γυμναστήριο της Νέας Φιλαδέλφειας (αναβάθμιση). Τι θα γράψει το μέλλον στον Ιωνικό … άγνωστο και νεφελώδη.
Τρίτη αποχώρηση: (και η πιο ηχηρή) Παναθηναϊκός. Η ομάδα του Παναθηναϊκού, το γυναικείο τμήμα (μέχρι τώρα που γράφετε αυτό το κείμενο είναι δύσκολο να συμμετέχει και το ανδρικό) δήλωσε την αποχώρηση από το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών λόγω οικονομικής δυσχέρειας. Εδώ και χρόνια το τμήμα αντιμετώπιζε μεγάλο οικονομικό πρόβλημα αλλά ουσιαστική λύση δεν δινόταν, οι μεγαλοεπιχειρηματίες που είχαν αναλάβει τον ποδοσφαιρικό και μπασκετικό Παναθηναϊκό κώφευαν, τα αλλεπάλληλα διοικητικά λάθη του ερασιτέχνη είχαν πνίξει το τμήμα κι αυτοί που μπορούσαν ή δεν ήθελαν να ασχοληθούν ή δεν ενδιαφέρονταν και κάπως έτσι άδοξα το τμήμα που έφερε στον Παναθηναϊκό τόσες διακρίσεις εξαφανίστηκε από την Α1 εν μια νυχτί. Του χρόνου μια κατηγορία πιο κάτω… οι φίλαθλοι δεν μίλησαν, δε φώναξαν, δεν ασχολήθηκαν και για ακόμα μια φορά το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο «έφαγαν» το βόλεϊ … Απλά κρίμα…
Τέταρτη Αποχώρηση;; Ηρακλής Κηφισιάς;;; Αναμένουμε εξελίξεις. Ο βασικός χρηματοδότης που χάρη σε αυτόν ανέβηκε στην Α1 βρίσκεται στη φυλακή για χρέη προς το Δημόσιο, πρόσκαιρα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, αλλά ποιος μπορεί να το εγγυηθεί αυτό στις αθλήτριες που έχουν ήδη συμφωνήσει και τους ζητείται αν κάνουν υπομονή; Πολλές διάλεξαν να κάνουν, είτε επειδή είναι συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια (το φέσι έχει γίνει θεσμός ούτως ή αλλιώς εδώ και πολλά χρόνια σε αρκετές ομάδες) και περίμεναν εξελίξεις. Το χτεσινό ωστόσο ΔΣ την ομάδας και η απόφαση να κατέβει στο πρωτάθλημα με κορίτσια από τις ακαδημίες ξεσήκωσε θύελλα και ο Σπύρος Χουντουμάδης παραιτήθηκε προκειμένου να διασυρθεί η ομάδα στο νέο πρωτάθλημα. Το ΔΣ μίλησε, η κορίτσια από τις ακαδημίες ή δε κατεβαίνουμε χωρίς χρηματοδότη. Ένα από τα ακριβότερα προάστια της Ελλάδας δε μπορεί να βρει χρηματοδότη!! Οι μεγαλύτερες εταιρίες εδρεύουν στην Κηφισιά η οποία είναι διάσπαρτη από βίλες πολλών εκατομμυρίων και δε μπορεί να βρεθούν 45.000 ευρώ! Καλά ακούσατε! Δε μιλάμε για κάποιο υπέρογκο ποσό αλλά για 45.000 ευρώ. Κι όμως κανείς δε τα δίνει και από ό,τι ακούστηκε ούτε καν οι γονείς των ακαδημιών της ομάδας δε συμφωνούν να βοηθήσουν τις γυναίκες. Κι εμείς ρωτάμε εύλογα. Μια ομάδα που δεν έχει ομάδα στο γυναικείο πρωτάθλημα πόσες ελπίδες έχει για νέες εγγραφές (που δεν είναι και χαμηλό το κόστος στη συγκεκριμένη ομάδα), αύριο μεθαύριο τα κορίτσια αυτά τι θα κάνουν θα αρκεστούν να παίζουν στις κορασίδες, παγκορασίδες και τις νεάνιδες της ΕΣΠΑΑΑ; Αυτό είναι το όνειρο του κάθε κοριτσιού; Τα μόρια όμως μπορεί να είναι το όνειρο του κάθε γονέα αλλιώς δεν εξηγείτε γιατί θυσιάζει το βολεϊκό μέλλον μιας ομάδας τη στιγμή που σε όλη την Ελλάδα οι περισσότερες ομάδες που έχουν γυναικείο ή ανδρικό τμήμα στηρίζονται χρηματικά κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος από τις ακαδημίες. Μπορεί να διανύουμε περίοδο ισχνών αγελάδων αλλά με αυτό το ρυθμό που πάμε σε λίγο δε θα υπάρχουν καν αγελάδες για το λιβάδι!
Το όνειρο του βόλεϊ κοντεύει να γίνει εφιάλτης, η Α1 κατηγορία με την αποχώρηση και του Ηρακλή - αν ανακοινωθεί - μένει με 10 ομάδες, καμιά δε πέφτει οπότε εύκολα θα μπορούν να λυθούν και ακριβά συμβόλαια. Παίκτριες που είχαν συμφωνήσει με τον Ηρακλή μένουν ξεκρέμαστες. Το Αθηναϊκό βόλεϊ της Α1 πληρώνει τα σπασμένα. Κανείς δεν λέει να αναλάβει ευθύνες κι επιτέλους να πει την αλήθεια έξω από τα δόντια. Κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας αν πιστεύουμε πως η κατάσταση δε θα χειροτερέψει κι άλλο. Τελευταία στιγμή ο Πανναξιακός μπόρεσε να φτιάξει ομάδα. Και του χρόνου τι; Αν δε βρεθούν λύσεις τα πράγματα θα χειροτερέψουν.
Το ανδρικό βόλεϊ χρειάζεται να πάρει μια μεγάλη ανάσα και πρέπει να μαζευτούν όλοι στο τραπέζι και να βάλουν κάτω όλα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί. Χωρίς χορηγούς η Λίγκα αντιμετωπίζει προβλήματα, τα έξοδα των ομάδων είναι υπέρογκα, τα έσοδα ελάχιστα. Χωρίς πλάνο δε πάμε πουθενά. Η Α2 των ανδρών φέτος στήθηκε με πολλά προβλήματα και δυστυχώς αυτά θα τρέχουν όλη τη σεζόν. Ελπίζουμε να μη γινόμαστε μάντες κακών αλλά το τοπίο δεν είναι μόνο ζοφερό αλλά o ήλιος είναι έτοιμος να δύσει οριστικά.